Pedagogizacja

Jak pomóc dziecku wyrażać złość.

Złość jest emocją, która towarzyszy każdemu z nas. Nie jest ani dobrym, ani złym uczuciem, po prostu jest i to jest naturalne. Emocja ta zazwyczaj łączy się z innymi trudnymi emocjami, takimi jak lęk, wstyd, zazdrość, poczucie winy, także może  być spowodowana niezaspokojoną potrzebą. Złość należy do uczuć bardzo trudnych w przeżywaniu, jest nieprzyjemna i męcząca, ale jednocześnie jest ogromnym zastrzykiem  energii, której nie musimy uwydatniać  czy tłamsić, a możemy czerpać z niej siłę i motywację do działania. W życiu każdego z nas (dorosłego i dziecka)  przychodzi taki moment, w którym musi zmierzyć się z tematem złości. Zwłaszcza dzieci mają problem ze zrozumieniem i okazaniem oraz opanowaniem tej emocji. Częstą reakcją na złość jest krzyk, płacz, bicie, kopanie, niszczenie rzeczy, przykre słowa, rzucanie się na podłogę. Ataki złości u dziecka mogą związane być z niedojrzałością jego umysłu. Należy uczyć dziecko radzenia sobie z gniewem, gdyż tłumiony w sobie może wyrządzić wiele krzywdy.

Jak pomóc dziecku wyrażać złość:

• Poproś, aby dziecko starało się mówić o tym co czuje. Często bywa tak, że dzieci reagują agresją fizyczną, gdyż nie potrafią wyrazić swojej złości słowami. Starajmy się kształtować  m wypowiedzi dziecka, które będą odzwierciedlać jego emocje słowami: „Rozumiem, że jesteś zły”. „ Zamiast bić, możesz ze mną porozmawiać.”
• Aby opanować złość dziecka, nie ukrywaj swoich emocji.
• Nazywaj trudne emocje, pytaj, co dziecko czuje. Staraj się rozmawiać  z dzieckiem na temat złości, sytuacji, które ją wzbudzają i sposobów na poradzenie sobie z nią, np: „Co możesz zrobić, kiedy jesteś zły ?”
• Rozmawiaj z dzieckiem o swoich uczuciach np.: „Jestem zły, ponieważ…” , „Boję się gdyż…”. Dziecko zrozumie, że my też mamy takie odczucia. 
•  Po ataku złości, gdy dziecko będzie już spokojne porozmawiaj  o tym, co się z nim działo.
• Porozmawiaj
•  z dzieckiem temat tego jak jego zachowanie może skrzywdzić innych. Powiedz czego nie wolno robić i jakie mogą być tego skutki.
• Staraj się jak najczęściej rozmawiać z dzieckiem na temat złości, sytuacji które ją wzbudzają i sposobach jak może sobie z nią radzić np.: „Co możesz zrobić, kiedy ogarnie cię złość?”, „Czy jest jakieś miejsce, w którym często ogarniają cię nieprzyjemne uczucia?”;
• Zachęć dziecko aby namalował swoje uczucia, które w danej chwili czuje, gdy traci nad sobą panowanie. Rozmawiaj z nim w trakcie pracy o jego uczuciach.
• Zaobserwuj jak twoje zachowanie wpływa na stan emocjonalny dziecka. Pamiętaj, że dziecko  uczy się od nas  różnych zachowań, także sposobów przeżywania emocji. Jeśli dziecko jest świadkiem jak w złości krzyczysz, trzaskasz drzwiami, rzucasz gazetą, możesz być pewien, że będzie cię naśladować. Staraj się , aby być dobrym przykładem jak może radzić sobie ze złością.
• Zwróć uwagę na to, jak twoje zachowanie wpływa na emocje dziecka. Pamiętaj, że dziecko uczy się od nas  różnych zachowań, także sposobów przeżywania emocji. Jeśli dziecko widzi, jak w chwilach złości krzyczysz, trzaskasz drzwiami, rzucasz rzeczami bądź pewien, że będzie cię naśladować, dając sobie prawo do podobnego postępowania. Bądź pozytywnym przykładem dla dziecka, jak może radzić sobie ze złością.
• Pozwól dziecku na napady złości, ale niech stara się je okazywać w specjalnie do tego przeznaczonym miejscu. Stwórz w mieszkaniu miejsce, tzw. „kącik złości”, w którym dziecko będzie mogło wyładować swoją złość. Możesz umieścić tam rzeczy na których będzie mogło wyładować swoją złość np. gazety do pogniecenia lub podarcia, plastelinę do ugniatania,  folię bąbelkową, gniotka.
•  Doceniaj i chwal starania dziecka za każdym razem, gdy uda mu się w konstruktywny sposób poradzić ze złością;
• Czytaj dziecku bajki terapeutyczne, których bohaterami są postacie zmagające się z uczuciem złości i znajdujące sposoby na radzenie sobie z nią.
• Agnieszka Lisiewicz