Pedagogizacja

- - Jak pomóc dziecku wyrażać złość.
    
    Złość jest emocją, która towarzyszy każdemu z nas. Nie jest ani dobrym, ani złym uczuciem, po prostu jest i to jest naturalne. Emocja ta zazwyczaj łączy się z innymi trudnymi emocjami, takimi jak lęk, wstyd, zazdrość, poczucie winy, także może być spowodowana niezaspokojoną potrzebą. Złość należy do uczuć bardzo trudnych w przeżywaniu, jest nieprzyjemna i męcząca, ale jednocześnie jest ogromnym zastrzykiem energii, której nie musimy uwydatniać czy tłamsić, a możemy czerpać z niej siłę i motywację do działania. W życiu każdego z nas (dorosłego i dziecka) przychodzi taki moment, w którym musi zmierzyć się z tematem złości. Zwłaszcza dzieci mają problem ze zrozumieniem i okazaniem oraz opanowaniem tej emocji. Częstą reakcją na złość jest krzyk, płacz, bicie, kopanie, niszczenie rzeczy, przykre słowa, rzucanie się na podłogę. Ataki złości u dziecka mogą związane być z niedojrzałością jego umysłu. Należy uczyć dziecko radzenia sobie z gniewem, gdyż tłumiony w sobie może wyrządzić wiele krzywdy.
    
    Jak pomóc dziecku wyrażać złość:
    
    Poproś, aby dziecko starało się mówić o tym co czuje. Często bywa tak, że dzieci reagują agresją fizyczną, gdyż nie potrafią wyrazić swojej złości słowami. Starajmy się kształtować m wypowiedzi dziecka, które będą odzwierciedlać jego emocje słowami: „Rozumiem, że jesteś zły”. „ Zamiast bić, możesz ze mną porozmawiać.”
    
    Aby opanować złość dziecka, nie ukrywaj swoich emocji.
    
    Nazywaj trudne emocje, pytaj, co dziecko czuje. Staraj się rozmawiać z dzieckiem na temat złości, sytuacji, które ją wzbudzają i sposobów na poradzenie sobie z nią, np: „Co możesz zrobić, kiedy jesteś zły ?”
    
    Rozmawiaj z dzieckiem o swoich uczuciach np.: „Jestem zły, ponieważ…” , „Boję się gdyż…”. Dziecko zrozumie, że my też mamy takie odczucia.
    
    Po ataku złości, gdy dziecko będzie już spokojne porozmawiaj o tym, co się z nim działo.
    
    Porozmawiaj
    
    z dzieckiem temat tego jak jego zachowanie może skrzywdzić innych. Powiedz czego nie wolno robić i jakie mogą być tego skutki.
    
    Staraj się jak najczęściej rozmawiać z dzieckiem na temat złości, sytuacji które ją wzbudzają i sposobach jak może sobie z nią radzić np.: „Co możesz zrobić, kiedy ogarnie cię złość?”, „Czy jest jakieś miejsce, w którym często ogarniają cię nieprzyjemne uczucia?”;
    
    Zachęć dziecko aby namalował swoje uczucia, które w danej chwili czuje, gdy traci nad sobą panowanie. Rozmawiaj z nim w trakcie pracy o jego uczuciach.
    
    Zaobserwuj jak twoje zachowanie wpływa na stan emocjonalny dziecka. Pamiętaj, że dziecko uczy się od nas różnych zachowań, także sposobów przeżywania emocji. Jeśli dziecko jest świadkiem jak w złości krzyczysz, trzaskasz drzwiami, rzucasz gazetą, możesz być pewien, że będzie cię naśladować. Staraj się , aby być dobrym przykładem jak może radzić sobie ze złością.
    
    Zwróć uwagę na to, jak twoje zachowanie wpływa na emocje dziecka. Pamiętaj, że dziecko uczy się od nas różnych zachowań, także sposobów przeżywania emocji. Jeśli dziecko widzi, jak w chwilach złości krzyczysz, trzaskasz drzwiami, rzucasz rzeczami bądź pewien, że będzie cię naśladować, dając sobie prawo do podobnego postępowania. Bądź pozytywnym przykładem dla dziecka, jak może radzić sobie ze złością.
    
    Pozwól dziecku na napady złości, ale niech stara się je okazywać w specjalnie do tego przeznaczonym miejscu. Stwórz w mieszkaniu miejsce, tzw. „kącik złości”, w którym dziecko będzie mogło wyładować swoją złość. Możesz umieścić tam rzeczy na których będzie mogło wyładować swoją złość np. gazety do pogniecenia lub podarcia, plastelinę do ugniatania, folię bąbelkową, gniotka.
    
    Doceniaj i chwal starania dziecka za każdym razem, gdy uda mu się w konstruktywny sposób poradzić ze złością;
    
    Czytaj dziecku bajki terapeutyczne, których bohaterami są postacie zmagające się z uczuciem złości i znajdujące sposoby na radzenie sobie z nią.
    Agnieszka Lisiewicz

Pedagogizacja

Pedagogizacja

Linki

Kontakty

Logowanie